Mięso i drób to w ostatnich latach flagowe produkty eksportu polskiej żywności. Przyczyniły się one do 29% wzrostu, a ich obecny (rok 2014) udział w całkowitym eksporcie żywności wynosi 25%. Udział polskiego eksportu w całkowitym handlu mięsem i drobiem wewnątrz UE wzrósł z 5,2% do 8,5% w roku 2014, dla produktów rybnych z 5,1% do 6,9%, dla kawy, herbaty i przypraw z 3,6% do 6,2% i dla roślin zbożowych z 2,7% do 5,1%.

Sukces tej skali nie mógł pozostać niezauważony zarówno przez lokalnych producentów żywności, jak i konkurencję z państw trzecich na głównych rynkach UE. Wynikiem tego jest rosnący nacisk wywierany na polskich eksporterów i/lub lokalnych importerów w państwach docelowych. Przejawem tego jest rosnąca liczba oraz sztywność barier pozataryfowych (głównie administracyjnych) i/lub kampanie prasowe o negatywnym wydźwięku przeciwko importowi żywności.

Według eksporterów polskiej żywności, Czechy, Niemcy i Zjednoczone Królestwo to trzy państwa o najwyższym wskaźniku występowania barier pozataryfowych. Czechy i Niemcy to także państwa, w których bariery oceniane są jako najsztywniejsze. Częstość występowania barier pozataryfowych najbardziej dynamicznie rośnie ostatnio na Słowacji. Węgry, Irlandia i Francja również wymieniane są wśród państw o rosnącym nasileniu problemów. Polscy eksporterzy szacują, że ponad 30% produktów eksportowanych do państw UE stawiających bariery importowe, spotyka się z dyskryminacją. Średnio na ich pokonanie potrzeba więcej niż 4 dni robocze. Powstałe w wyniku dodatkowych działań koszty szacuje się na około 4% całkowitej wartości eksportu.

Więcej informacji w raporcie: http://bit.ly/BarieryPozataryfowe