Substancje słodzące to substancje stosowane do nadania żywności słodkiego smaku lub stosowane w słodzikach stołowych. Są to związki, które mają słodki smak i nie zawierają kalorii bądź związki, których smak słodki jest na tyle intensywny, że w produktach spożywczych można je stosować w stężeniach na tyle niskich, aby nie przyczyniły się znacząco do ogólnej kaloryczności produktów końcowych. Większość niskokalorycznych substancji słodzących jest kilkaset razy słodsza niż cukier stołowy, co oznacza , że dodanie nawet bardzo małej ilości substancji jest wystarczające do osiągnięcia efektu słodzącego. Niska kaloryczność produktów słodzonych tymi substancjami powoduje, że są one powszechnie stosowane w produktach przeznaczonych dla osób dbających o szczupłą sylwetkę.  Natomiast nieobecność lub niska zawartość cukru w tych produktach powoduje, że są one wybierane przez osoby dbające o zdrowie swoich zębów oraz konsumentów cierpiących na cukrzycę.

Niskokaloryczne substancje słodzące są stosowane w różnorodnych produktach spożywczych i napojach, m.in. w:
 - napojach bezalkoholowych
 - gumach do żucia
 - wyrobach cukierniczych
Są one również szeroko stosowane w produkcji leków, w celu poprawy ich smaku.

Substancje słodzące są bezpiecznie wykorzystywane już  od ponad 100 lat . Pierwszą powszechnie używaną niskokaloryczną substancją słodzącą była sacharyna, która została odkryta w 1879 r. Od tamtego czasu odkryto również inne niskokaloryczne substancje słodzące, jak acesulfam K, aspartam , cyklaminian czy sukraloza. Najnowszą niskokaloryczną substancją słodzącą są glikozydy stewiolowe(pot. stewia), która została zatwierdzona do stosowania w Europie w listopadzie 2011 r.


Dowiedz się więcej:

Substancje słodzące w żywieniu
Bezpieczeństwo substancji słodzących
Charakterystyka najpopularniejszych substancji słodzących