EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32020R1158

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1158 z dnia 5 sierpnia 2020 r. w sprawie warunków regulujących przywóz żywności i pasz pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Tekst mający znaczenie dla EOG)

C/2020/5226

OJ L 257, 6.8.2020, p. 1–13 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 07/02/2024

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2020/1158/oj

6.8.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1158

z dnia 5 sierpnia 2020 r.

w sprawie warunków regulujących przywóz żywności i pasz pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (2), w szczególności jego art. 54 ust. 4 akapit pierwszy lit. b) oraz art. 90 akapit pierwszy lit. a), c) i f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 733/2008 (3) ustanowiono maksymalne dozwolone poziomy skażenia w pewnych produktach rolnych pochodzących z państw trzecich. Stanowi ono także, że państwa członkowskie są zobowiązane do kontrolowania takich produktów rolnych w celu zapewnienia zgodności z poziomami skażenia określonymi w wymienionym rozporządzeniu przed dopuszczeniem tych produktów do obrotu. Rozporządzenie to wygasło dnia 31 marca 2020 r. Biorąc pod uwagę, że w zaleceniu Komisji 2003/274/Euratom (4) odniesiono się do maksymalnych dozwolonych poziomów skażenia ustanowionych wspomnianym rozporządzeniem Rady, należy zmienić to zalecenie, aby uwzględniało maksymalne poziomy ustanowione niniejszym rozporządzeniem.

(2)

W następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu w dniu 26 kwietnia 1986 r. zostały uwolnione do atmosfery znaczne ilości pierwiastków radioaktywnych, których oddziaływanie było odczuwalne w wielu państwach trzecich. Takie skażenie może nadal stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii, dlatego zasadne jest wprowadzenie na szczeblu Unii środków, które zapewnią bezpieczeństwo pasz i żywności pochodzących lub wysyłanych z tych państw trzecich.

(3)

W art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 przewidziano możliwość przyjęcia pewnych środków na szczeblu Unii dotyczących żywności i pasz przywożonych z państwa trzeciego, jeżeli jest ewidentne, że taka żywność lub takie pasze prawdopodobnie stworzą poważne ryzyko dla zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt lub środowiska oraz że takie ryzyko nie może być wystarczająco objęte za pomocą środków wprowadzonych przez dane państwo lub państwa członkowskie. Zgodnie z praktyką przyjętą po wypadku w elektrowni jądrowej Fukushima, począwszy od rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 297/2011 (5), polegającą na opieraniu takich środków na art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 178/2002, Komisja proponuje wprowadzenie środków następczych na podstawie tego przepisu.

(4)

W swoich opiniach z dnia 15 listopada 2018 r. (6) oraz 13 czerwca 2019 r. (7) grupa ekspertów, o której mowa w art. 31 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, potwierdziła, że mające obecnie zastosowanie maksymalne dozwolone poziomy skażenia mleka, produktów mlecznych oraz „środków spożywczych dla niemowląt” radioaktywnym cezem na poziomie 370 Bq/kg, a wszystkich pozostałych produktów na poziomie 600 Bq/kg zapewniają odpowiedni stopień ochrony. Ponieważ w opinii grupy ekspertów „środki spożywcze dla niemowląt” oznaczają środki spożywcze przeznaczone dla dzieci do lat trzech, właściwe jest stosowanie terminu „środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci” zgodnie z definicjami niemowląt i małych dzieci zawartymi w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 (8). Pozostałe produkty, których dotyczy maksymalny poziom 600 Bq/kg, to żywność, w tym żywność o mniejszym znaczeniu, inna niż środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci, oraz pasze w rozumieniu art. 1 rozporządzenia Rady (Euratom) 2016/52 (9).

(5)

Pewne produkty pochodzące z państw trzecich dotkniętych wypadkiem w Czarnobylu nadal wykazują skażenie radioaktywnym cezem przekraczające wspomniane powyżej maksymalne dozwolone poziomy. Poczynione w ostatnich latach ustalenia dostarczyły dowodów na to, że skażenie cezem-137 wskutek wypadku w Czarnobylu pozostaje na wysokim poziomie w przypadku szeregu produktów pochodzących od gatunków mieszkających i rosnących w lasach i na obszarach leśnych. Wiąże się to z utrzymującymi się znaczącymi poziomami radioaktywnego cezu w tym ekosystemie i jego 30-letnim czasem połowicznego rozpadu.

(6)

Chociaż nuklid promieniotwórczy cez-134, którego czas połowicznego rozpadu wynosi około 2 lat, całkowicie się rozłożył od wypadku w Czarnobylu, wydaje się właściwe, aby maksymalny poziom odnosił się tylko do cezu-137, ponieważ z analitycznego punktu widzenia analiza cezu-134 stanowi dodatkowe obciążenie.

(7)

W ciągu ostatnich 10 lat w ramach systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach (RASFF) zgłaszano przypadki nieprzestrzegania maksymalnych poziomów w przesyłkach grzybów przywożonych z szeregu państw trzecich. W ciągu tych ostatnich 10 lat w ramach RASFF zgłoszono kilka przypadków nieprzestrzegania maksymalnych poziomów w przesyłkach żurawin, borówek czarnych oraz innych owoców i produktów pochodnych z rodzaju Vaccinium, a także w przypadku mięsa zwierząt łownych.

(8)

Wynika z tego, że żywność i pasze przywożone z niektórych państw trzecich mogą być dotknięte skażeniem promieniotwórczym, a zatem mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub dla środowiska, które to zagrożenie wymaga zastosowania środków na szczeblu Unii, zanim produkty te zostaną wprowadzone na rynek unijny.

(9)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1635/2006 (10) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 733/2008. Zobowiązano w nim państwa członkowskie do zapewnienia, by właściwe organy państw trzecich dotkniętych wypadkiem w Czarnobylu wystawiały w odniesieniu do niektórych produktów rolnych świadectwa wywozowe potwierdzające, że produkty, do których zostały one dołączone, są zgodne z maksymalnymi dozwolonymi poziomami skażenia określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 733/2008. Konkretne zainteresowane państwa trzecie są wymienione w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1635/2006.

(10)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1609/2000 (11) ustanowiono wykaz produktów, do których zastosowanie mają przepisy rozporządzenia (WE) nr 733/2008.

(11)

Rozporządzeniem (UE) 2017/625 do jednolitych ram legislacyjnych włączono przepisy mające zastosowanie do kontroli urzędowych zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii, dokonywanych w celu weryfikacji przestrzegania przepisów Unii dotyczących łańcucha rolno-spożywczego; reguluje ono także obowiązek okazania pewnych kategorii towarów z niektórych państw trzecich w punktach kontroli granicznej w celu przeprowadzenia kontroli urzędowych przed ich wprowadzeniem do Unii.

(12)

Aby ułatwić przeprowadzanie kontroli urzędowych przy wprowadzaniu do Unii, należy ustanowić jednolity wzór świadectwa urzędowego na potrzeby wprowadzania do Unii żywności i pasz podlegających specjalnym warunkom dotyczącym wprowadzania do Unii.

(13)

Świadectwa urzędowe powinny być wydawane w formie papierowej albo elektronicznej. W związku z tym, oprócz wymogów określonych w tytule II rozdział VII rozporządzenia (UE) 2017/625, należy ustanowić wspólne wymogi dotyczące wydawania świadectw urzędowych w obu przypadkach. W tym zakresie w art. 90 akapit pierwszy lit. f) tego rozporządzenia przewidziano przyjęcie przez Komisję przepisów dotyczących wydawania świadectw elektronicznych oraz stosowania podpisów elektronicznych, w tym w odniesieniu do świadectw urzędowych wydanych zgodnie z tym rozporządzeniem. Ponadto należy ustanowić przepisy zapewniające, aby wymogi dotyczące świadectw urzędowych nieprzedłożonych w systemie zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (IMSOC), ustanowione w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/628 (12), miały również zastosowanie do świadectw urzędowych wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(14)

W celu uniknięcia niewłaściwych praktyk i nadużyć należy określić przypadki, w których zastępcze świadectwo urzędowe może zostać wydane, oraz wymogi, które musi spełniać takie świadectwo. Takie przypadki określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/628 w odniesieniu do świadectw urzędowych wydanych zgodnie z tym rozporządzeniem. Aby zapewnić spójne podejście, należy przewidzieć, że w przypadku wystawiania świadectw zastępczych świadectwa urzędowe wydane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem powinny zostać zastąpione zgodnie z procedurami dotyczącymi świadectw zastępczych określonymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/628.

(15)

Ze względu na długotrwałe skutki skażenia promieniotwórczego na tym etapie nie należy zmieniać wykazu państw trzecich dotkniętych wypadkiem w Czarnobylu. W wykazie nie należy natomiast uwzględniać Bułgarii i Rumunii, które w międzyczasie stały się państwami członkowskimi. W wykazie nie powinny także figurować Liechtenstein ani Norwegia, które należą do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), w związku z czym nie podlegają odnośnym kontrolom. Przeglądu niniejszego rozporządzenia pod kątem wykazu dotkniętych państw trzecich należy dokonać do dnia 31 marca 2030 r. Jednocześnie na wcześniejszym etapie można dokonać dostosowania środków w poszczególnych państwach, jeżeli szczegółowa analiza poziomu skażenia w danym państwie wskazuje na niższe poziomy.

(16)

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej dodano do wykazu państw objętych rozporządzeniem (WE) nr 733/2008 w drodze rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/595 od dnia następującego po dniu, w którym prawo Unii przestaje mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie (13). Rozporządzenie (WE) nr 733/2008 włączono następnie do załącznika 2 do Protokołu w sprawie Irlandii i Irlandii Północnej do umowy o wystąpieniu (14). Zgodnie z art. 6 ust. 3 umowy o wystąpieniu odniesienie to obejmuje również rozporządzenie (WE) nr 1635/2006. Oznacza to, że na potrzeby stosowania rozporządzeń (WE) nr 1635/2006 oraz (WE) nr 733/2008 w związku z rozporządzeniem (UE) 2019/595, a także niniejszego rozporządzenia zastępującego te akty, w odniesieniu do Irlandii Północnej Zjednoczone Królestwo musi stosować niniejsze rozporządzenie tak, jakby Irlandia Północna była państwem członkowskim Unii. Irlandii Północnej nie należy zatem uwzględniać w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, natomiast pozostałą część Zjednoczonego Królestwa należy uwzględnić w tym załączniku. Ponieważ niniejsze rozporządzenie dotyczy jedynie państw trzecich, dodanie Zjednoczonego Królestwa do załączników ma zastosowanie dopiero od dnia, w którym prawo Unii nie ma już zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z umową o wystąpieniu.

(17)

Biorąc pod uwagę doświadczenie związane z dotychczasowymi kontrolami oraz niewielką liczbę przypadków przekroczenia maksymalnych dozwolonych poziomów, uznaje się za wystarczające, aby wymagać kontroli dokumentacji wszystkich przesyłek grzybów, z wyjątkiem grzybów uprawnych, a także dzikich żurawin, borówek czarnych oraz innych owoców i produktów pochodnych z rodzaju Vaccinium, do których dołączono świadectwo urzędowe, uzupełnionych o kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie, w tym analizę laboratoryjną pod kątem obecności radioaktywnego cezu, które obejmują 20 % tych przesyłek.

(18)

Ponieważ niniejsze rozporządzenie zastępuje rozporządzenia (WE) nr 1609/2000 oraz (WE) nr 1635/2006, wspomniane rozporządzenia należy uchylić.

(19)

Aby umożliwić sprawne przejście na nowe środki, należy zapewnić środek przejściowy w odniesieniu do przesyłek opatrzonych świadectwami wydanymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1635/2006, pod warunkiem że świadectwa takie wydano przed dniem 1 września 2020 r.

(20)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres

1.   Niniejsze rozporządzenie dotyczy żywności, w tym żywności o mniejszym znaczeniu, oraz pasz w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (Euratom) 2016/52 pochodzących z państw trzecich wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia lub wysłanych z tych państw („produkty”) i przeznaczonych do wprowadzenia na rynek Unii.

2.   Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do następujących kategorii przesyłek, o ile ich masa brutto nie przekracza 10 kg produktu świeżego lub 2 kg produktu suszonego:

a)

przesyłek wysłanych jako próbki handlowe, próbki laboratoryjne lub przedmioty wystawowe, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do obrotu;

b)

przesyłek żywności i paszy, które stanowią część bagażu osobistego pasażerów i są przeznaczone do konsumpcji osobistej lub użytku własnego;

c)

przesyłek o charakterze niehandlowym wysyłanych do osób fizycznych i nieprzeznaczonych do wprowadzenia do obrotu;

d)

przesyłek przeznaczonych do celów naukowych.

W razie wątpliwości dotyczących zamierzonego zastosowania produktów, o których mowa w lit. b) i c), ciężar dowodu spoczywa, odpowiednio, na właścicielu bagażu osobistego oraz na odbiorcy przesyłki.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)

„punkt kontroli granicznej” oznacza „punkt kontroli granicznej” zdefiniowany w art. 3 pkt 38 rozporządzenia (UE) 2017/625;

2)

„przesyłka” oznacza „przesyłkę” zdefiniowaną w art. 3 pkt 37 rozporządzenia (UE) 2017/625.

Artykuł 3

Warunki wprowadzania do Unii

1.   Produkty można wprowadzać do Unii tylko wówczas, gdy spełniają wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu.

2.   Produkty muszą spełniać poniższe całkowite maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego cezem-137:

a)

370 Bq/kg w przypadku mleka i produktów mlecznych oraz środków spożywczych dla niemowląt i małych dzieci zdefiniowanych w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) nr 609/2013;

b)

600 Bq/kg w przypadku wszystkich pozostałych produktów, których dotyczy rozporządzenie.

3.   Do każdej przesyłki zawierającej produkty wymienione w załączniku II, opisane właściwymi kodami Nomenklatury scalonej, pochodzące z państw trzecich wymienionych w załączniku I, dołącza się świadectwo urzędowe, o którym mowa w art. 4. Każdą przesyłkę identyfikuje się za pomocą kodu identyfikacyjnego, który jest wskazany na świadectwie urzędowym oraz we wspólnym zdrowotnym dokumencie wejścia zgodnie z art. 56 rozporządzenia (UE) 2017/625.

Artykuł 4

Świadectwo urzędowe

1.   Świadectwo urzędowe, o którym mowa w art. 3 ust. 3, wydaje właściwy organ państwa trzeciego pochodzenia lub państwa trzeciego, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli państwo to jest inne niż państwo pochodzenia, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III.

2.   Świadectwo urzędowe spełnia następujące wymogi:

a)

zawiera kod identyfikacyjny przesyłki, do której się odnosi, określony w art. 3 ust. 3;

b)

jest wydane, zanim przesyłka, której dotyczy, znajdzie się poza kontrolą właściwego organu państwa trzeciego wystawiającego świadectwo;

c)

zachowuje ważność nie dłużej niż przez 4 miesiące od daty wydania, a w żadnym przypadku nie dłużej niż 6 miesięcy od daty wyników analiz laboratoryjnych, o których mowa w ust. 6.

3.   Świadectwo urzędowe, które nie zostało przedłożone w systemie zarządzania informacjami do celów kontroli urzędowych (IMSOC) przez właściwy organ państwa trzeciego wydającego świadectwo, musi również spełniać wymogi dotyczące wzorów świadectw urzędowych nieprzedkładanych w systemie IMSOC, określone w art. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/628.

4.   Właściwe organy mogą wydać świadectwo zastępcze wyłącznie zgodnie z zasadami określonymi w art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/628.

5.   Świadectwo urzędowe wypełnia się na podstawie instrukcji określonych w załączniku IV.

6.   Świadectwo urzędowe stanowi zaświadczenie o tym, że produkty są zgodne z maksymalnymi dozwolonymi poziomami określonymi w art. 3 ust. 2. Świadectwu urzędowemu towarzyszą wyniki pobierania próbek i analiz przeprowadzonych na danej przesyłce przez właściwy organ państwa trzeciego pochodzenia lub państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli jest ono inne niż państwo pochodzenia.

Artykuł 5

Kontrole urzędowe przy wprowadzaniu do Unii

1.   Przesyłki, o których mowa w art. 3 ust. 3, podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przy ich wprowadzeniu na terytorium Unii oraz w punktach kontroli.

2.   Właściwe organy punktów kontroli granicznej przeprowadzają kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie, w tym analizę laboratoryjną pod kątem obecności radioaktywnego cezu-137, które obejmują 20 % tych przesyłek.

Artykuł 6

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

Organy celne zezwalają na dopuszczenie do obrotu przesyłek produktów, o których mowa w art. 3 ust. 3, wyłącznie po przedstawieniu należycie wypełnionego wspólnego zdrowotnego dokumentu wejścia przewidzianego w art. 57 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625, potwierdzającego, że przesyłka jest zgodna z obowiązującymi przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia.

Artykuł 7

Przegląd

Komisja przeprowadza przegląd niniejszego rozporządzenia najpóźniej do dnia 31 marca 2030 r.

Szczegółową ocenę poziomu skażenia w państwach trzecich, o których mowa w załączniku I, przeprowadza się na podstawie dostępnych wyników kontroli oraz, w stosownych przypadkach, na podstawie wyników tej oceny; państwa trzecie wymienione w załączniku I, produkty wymienione w załączniku II oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 2, poddaje się odpowiednio przeglądowi przed tym dniem.

Artykuł 8

Uchylenia

Rozporządzenia (WE) nr 1609/2000 i (WE) nr 1635/2006 tracą moc.

Artykuł 9

Przepis przejściowy

W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 grudnia 2020 r. zezwala się na wprowadzenie do Unii przesyłek produktów, o których mowa w art. 3 ust. 3, do których dołączono odpowiednie świadectwa wystawione przed dniem 1 września 2020 r. zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1635/2006.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 sierpnia 2020 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(2)  Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.

(3)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 733/2008 z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z krajów trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Dz.U. L 201 z 30.7.2008, s. 1).

(4)  Zalecenie Komisji 2003/274/Euratom dotyczące ochrony i informowania społeczeństwa o narażeniu wynikającym z utrzymującego się skażenia radioaktywnym cezem pewnych występujących w naturze środków spożywczych, które to skażenie jest skutkiem wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Dz.U. L 99 z 17.4.2003, s. 55).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 297/2011 z dnia 25 marca 2011 r. wprowadzające specjalne warunki regulujące przywóz paszy i żywności pochodzących lub wysyłanych z Japonii w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej Fukushima (Dz.U. L 80 z 26.3.2011, s. 5).

(6)  Opinia grupy ekspertów, o której mowa w art. 31 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, dotycząca przedłużenia okresu obowiązywania ostatniego rozporządzenia w sprawie skutków wypadku w Czarnobylu – rozporządzenia Rady nr 733/2008 zmienionego rozporządzeniem Rady nr 1048/2009 (przyjęta na posiedzeniu w dniu 15 listopada 2018 r.), dostępna pod adresem:

https://ec.europa.eu/energy/sites/ener/files/opinion_on_prolongation_of_post-chernobyl_regulations_15_november_2018.pdf

(7)  Opinia grupy ekspertów, o której mowa w art. 31 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, dotycząca projektu wniosku w sprawie rozporządzenia wykonawczego wprowadzającego warunki regulujące przywóz żywności, żywności o mniejszym znaczeniu i pasz pochodzących z państw trzecich po wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (przyjęta na posiedzeniu w dniu 13 czerwca 2019 r.), dostępna pod adresem: https://ec.europa.eu/energy/sites/ener/files/opinion_on_implementing_regulation_on_post-chernobyl_measures_13_june_2019.pdf

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz.U. L 181 z 29.6.2013, s. 35).

(9)  Rozporządzenie Rady (Euratom) 2016/52 z dnia 15 stycznia 2016 r. określające maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego żywności i pasz po awarii jądrowej lub w innym przypadku zdarzenia radiacyjnego oraz uchylające rozporządzenie (Euratom) nr 3954/87 oraz rozporządzenia Komisji (Euratom) nr 944/89 i (Euratom) nr 770/90 (Dz.U. L 13 z 20.1.2016, s. 2).

(10)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1635/2006 z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Dz.U. L 306 z 7.11.2006, s. 3).

(11)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1609/2000 z dnia 24 lipca 2000 r. ustanawiające wykaz produktów wyłączonych z zakresu zastosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Dz.U. L 185 z 25.7.2000, s. 27).

(12)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/628 z dnia 8 kwietnia 2019 r. dotyczące wzorów świadectw urzędowych dla określonych zwierząt i towarów oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2074/2005 i rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/759 w odniesieniu do tych wzorów świadectw (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 101).

(13)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/595 z dnia 11 kwietnia 2019 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1635/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 z powodu wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej (Dz.U. L 103 z 12.4.2019, s. 22).

(14)  Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7).


ZAŁĄCZNIK I

Wykaz państw trzecich określonych w art. 1 ust. 1

Albania

Białoruś

Bośnia i Hercegowina

Kosowo (1)

Macedonia Północna

Mołdawia

Czarnogóra

Rosja

Serbia

Szwajcaria

Turcja

Ukraina

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii, z wyłączeniem Irlandii Północnej (2)


(1)  Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa.

(2)  Stosuje się od dnia następującego po dniu, w którym prawo Unii przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie na mocy umowy o wystąpieniu.


ZAŁĄCZNIK II

Wykaz produktów, do których mają zastosowanie warunki ustanowione w art. 3 ust. 3

Kod CN

Opis

ex 0709 51 00

grzyby z rodzaju Agaricus, świeże lub schłodzone, inne niż grzyby uprawne

ex 0709 59

inne grzyby, świeże lub schłodzone, inne niż grzyby uprawne

ex 0710 80 61

grzyby z rodzaju Agaricus (niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie), zamrożone, inne niż grzyby uprawne

ex 0710 80 69

pozostałe grzyby (niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie), zamrożone, inne niż grzyby uprawne

ex 0711 51 00

grzyby z rodzaju Agaricus, zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, inne niż grzyby uprawne

ex 0711 59 00

pozostałe grzyby zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, inne niż grzyby uprawne

ex 0712 31 00

grzyby z rodzaju Agaricus, suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne

ex 0712 32 00

uszaki (Auricularia spp.), suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne

ex 0712 33 00

trzęsaki (Tremella spp.), suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne

ex 0712 39 00

pozostałe grzyby, suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne

ex 2001 90 50

grzyby przetworzone lub zakonserwowane octem lub kwasem octowym, inne niż grzyby uprawne

ex 2003

grzyby i trufle, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, inne niż grzyby uprawne

ex 0810 40

dzikie żurawiny, dzikie borówki czarne i inne dzikie owoce z rodzaju Vaccinium, świeże

ex 0811 90 50

dzikie owoce z rodzaju Vaccinium myrtillus, niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego

ex 0811 90 70

dzikie owoce z gatunków Vaccinium myrtilloides i Vaccinium angustifolium, niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego

ex 0812 90 40

dzikie owoce z gatunku Vaccinium myrtillus, zakonserwowane tymczasowo (na przykład gazowym ditlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia

ex 2008 93

dzikie żurawiny (Vaccinium macrocarpon, Vaccinium oxycoccos, Vaccinium vitis-idaea), inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, lub alkoholu, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

ex 2008 99

inne dzikie owoce z rodzaju Vaccinium, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, lub alkoholu, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

ex 2009 81

soki z dzikich żurawin (Vaccinium macrocarpon, Vaccinium oxycoccos, Vaccinium vitis-idaea), niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej

ex 2009 89

pozostałe soki z dzikich owoców z rodzaju Vaccinium, niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej


ZAŁĄCZNIK III

WZÓR ŚWIADECTWA URZĘDOWEGO, O KTÓRYM MOWA W ART. 4 ROZPORZĄDZENIA WYKONAWCZEGO KOMISJI (UE) 2020/1158 W SPRAWIE WARUNKÓW REGULUJĄCYCH PRZYWÓZ ŻYWNOŚCI I PASZ POCHODZĄCYCH Z PAŃSTW TRZECICH W NASTĘPSTWIE WYPADKU W ELEKTROWNI JĄDROWEJ W CZARNOBYLU

Image 1

Image 2


ZAŁĄCZNIK IV

INSTRUKCJE WYPEŁNIANIA ŚWIADECTWA URZĘDOWEGO, O KTÓRYM MOWA W ART. 4 ROZPORZĄDZENIA WYKONAWCZEGO KOMISJI (UE) 2020/1158 W SPRAWIE WARUNKÓW REGULUJĄCYCH PRZYWÓZ ŻYWNOŚCI I PASZ POCHODZĄCYCH Z PAŃSTW TRZECICH W NASTĘPSTWIE WYPADKU W ELEKTROWNI JĄDROWEJ W CZARNOBYLU

Ogólne

Aby potwierdzić wybrany wariant, proszę zaznaczyć odpowiednią rubrykę, wpisując „V” lub „X”.

Odniesienie do „ISO” za każdym razem oznacza międzynarodowy standardowy kod dla danego państwa, złożony z dwóch liter i zgodny z międzynarodową normą ISO 3166 alpha-2 (1).

W rubrykach I.15, I.18 i I.20 można wybrać tylko jeden wariant.

O ile nie wskazano inaczej, wypełnienie tych rubryk jest obowiązkowe.

Jeżeli odbiorca, punkt kontroli granicznej (PKG) wprowadzenia lub dane dotyczące transportu (tj. środki i data) zmienią się po wydaniu świadectwa, podmiot odpowiedzialny za przesyłkę musi powiadomić o tym właściwy organ państwa członkowskiego wprowadzenia. Zmiana taka nie może skutkować wnioskiem o wydanie świadectwa zastępczego.

W przypadku przedłożenia świadectwa w IMSOC stosuje się, co następuje:

pozycje lub rubryki określone w części I stanowią słowniki danych dla elektronicznej wersji świadectwa urzędowego;

kolejność rubryk w części I wzoru świadectwa urzędowego oraz wielkość i kształt tych rubryk mają charakter orientacyjny;

w przypadku gdy wymagana jest pieczęć, jej elektronicznym odpowiednikiem jest pieczęć elektroniczna. Pieczęć taka musi być zgodna z przepisami dotyczącymi wydawania świadectw elektronicznych, o których mowa w art. 90 akapit pierwszy lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/625.

Część I: Dane przesyłki

Państwo:

Nazwa państwa trzeciego wydającego świadectwo.

Rubryka I.1.

Nadawca/eksporter: nazwa (imię i nazwisko) i adres (ulica, miasto i region, prowincja lub państwo, w zależności od przypadku) wysyłającej przesyłkę osoby fizycznej lub prawnej, która musi znajdować się w państwie trzecim.

Rubryka I.2.

Nr referencyjny świadectwa: niepowtarzalny obowiązkowy kod przypisany przez właściwy organ państwa trzeciego zgodnie z jego własną klasyfikacją. Ta rubryka jest obowiązkowa dla wszystkich świadectw, które nie są przedkładane w systemie IMSOC.

Rubryka I.2.a.

Nr referencyjny IMSOC: niepowtarzalny kod referencyjny przypisywany automatycznie przez system IMSOC, jeżeli świadectwo jest zarejestrowane w tym systemie. Rubryki tej nie należy wypełniać, jeżeli świadectwo nie jest przedkładane w systemie IMSOC.

Rubryka I.3.

Właściwy organ centralny: nazwa organu centralnego w państwie trzecim wydającym świadectwo.

Rubryka I.4.

Właściwy organ lokalny: w stosownych przypadkach nazwa organu lokalnego w państwie trzecim wydającym świadectwo.

Rubryka I.5.

Odbiorca/importer: nazwa (imię i nazwisko) i adres osoby fizycznej lub prawnej w państwie członkowskim, dla której przesyłka jest przeznaczona.

Rubryka I.6.

Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę: imię i nazwisko lub nazwa oraz adres osoby w Unii Europejskiej odpowiedzialnej za przesyłkę przedstawioną w PKG i składającej niezbędne oświadczenia właściwym organom jako importer lub w imieniu importera. To pole jest nieobowiązkowe.

Rubryka I.7.

Państwo pochodzenia: nazwa i kod ISO państwa, z którego towary pochodzą, w którym zostały wyhodowane, zebrane lub wyprodukowane.

Rubryka I.9.

Państwo przeznaczenia: nazwa i kod ISO państwa przeznaczenia produktów (w UE).

Rubryka I.11.

Miejsce wysyłki: nazwa i adres gospodarstw lub zakładów, z których pochodzą produkty.

Dowolny dział przedsiębiorstwa w sektorze spożywczym. Należy podać jedynie nazwę zakładu wysyłającego produkty. W przypadku handlu z udziałem więcej niż jednego państwa trzeciego (handel trójstronny) miejscem wysyłki jest zakład w ostatnim państwie trzecim w łańcuchu wywozu, z którego ostateczna przesyłka jest transportowana do Unii Europejskiej.

Rubryka I.12.

Miejsce przeznaczenia: informacja ta jest nieobowiązkowa.

W przypadku wprowadzania do obrotu: miejsce, do którego produkty są wysyłane w celu ostatecznego rozładunku. W stosownych przypadkach podać nazwę, adres i numer zatwierdzenia gospodarstw lub zakładów miejsca przeznaczenia.

Rubryka I.14.

Data i godzina wyjazdu: data wyruszenia środka transportu (samolot, statek, kolej lub pojazd drogowy).

Rubryka I.15.

Środek transportu: środek transportu opuszczający państwo trzecie wysyłki.

Rodzaj transportu: samolot, statek, kolej, pojazd drogowy lub inne. „Inne” oznaczają rodzaje transportu nieobjęte rozporządzeniem Rady (WE) nr 1/2005 (2).

Dane identyfikacyjne środka transportu: w przypadku samolotu – numer lotu, w przypadku statku – nazwa(-y) statku, w przypadku kolei – numer identyfikacyjny pociągu i numer wagonu, w przypadku transportu drogowego – numer tablicy rejestracyjnej i w stosownych przypadkach numer tablicy rejestracyjnej przyczepy.

W przypadku promu należy podać także dane identyfikacyjne pojazdu drogowego, numer tablicy rejestracyjnej i w stosownych przypadkach numer tablicy rejestracyjnej przyczepy oraz nazwę planowanego promu.

Rubryka I.16.

PKG wprowadzenia: należy podać nazwę PKG i jego kod identyfikacyjny przypisany przez system IMSOC.

Rubryka I.17.

Dokumenty towarzyszące:

Sprawozdanie z laboratorium: należy podać numer referencyjny oraz datę wydania sprawozdania/wyników analiz laboratoryjnych, o których mowa w art. 4 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1158

Pozostałe: rodzaj i numer referencyjny dokumentu należy podać, jeżeli przesyłce towarzyszą inne dokumenty, takie jak dokument handlowy (np. numer lotniczego listu przewozowego, numer konosamentu lub numer handlowy pociągu lub pojazdu drogowego).

Rubryka I.18.

Warunki transportu: kategoria wymaganej temperatury podczas transportu produktów (temp. otoczenia, schłodzony, zamrożony). Można wybrać tylko jedną kategorię.

Rubryka I.19.

Nr kontenera/pojemnika/nr plomby: w stosownych przypadkach odpowiednie numery.

Jeżeli towary są przewożone w zamkniętych kontenerach/pojemnikach, należy podać numer kontenera/pojemnika.

Należy podać tylko numer plomby urzędowej. Urzędowa plomba oznacza, że plomba jest przymocowana do kontenera, pojazdu ciężarowego lub wagonu kolejowego pod nadzorem właściwego organu wydającego świadectwo.

Rubryka I.20.

Cel certyfikacji: proszę podać zamierzone zastosowanie produktów zgodnie z odpowiednim unijnym świadectwem urzędowym.

Spożycie przez ludzi: wyłącznie produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi.

Rubryka I.22.

Rynek wewnętrzny: w przypadku wszystkich przesyłek przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii Europejskiej.

Rubryka I.23.

Łączna liczba opakowań: liczba opakowań. W przypadku przesyłek luzem rubryka ta jest nieobowiązkowa.

Rubryka I.24.

Ilość:

Całkowita masa netto: jest ona zdefiniowana jako masa samego produktu bez bezpośrednich pojemników i opakowań.

Całkowita masa brutto: masa całkowita w kilogramach. Jest ona zdefiniowana jako łączna masa produktów oraz bezpośrednich pojemników wraz z całym opakowaniem, lecz z wyłączeniem kontenerów transportowych i innego wyposażenia transportowego.

Rubryka I.25.

Opis towarów: należy podać odpowiedni kod systemu zharmonizowanego (kod HS) oraz tytuł określony przez Światową Organizację Celną, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 (3). Opis celny w razie potrzeby uzupełnia się dodatkowymi informacjami wymaganymi do klasyfikacji produktów.

Podać gatunki, rodzaje produktów, liczbę opakowań, rodzaj opakowania, numer partii, masę netto i konsumenta finalnego (tj. produkty są pakowane z przeznaczeniem dla konsumentów finalnych).

Gatunek: nazwa systematyczna lub określona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej.

Rodzaj opakowania: należy podać rodzaj opakowania zgodnie z definicją podaną w zaleceniu nr 21 (4) UN/CEFACT (Centrum Narodów Zjednoczonych ds. Ułatwiania Handlu i Elektronicznego Biznesu).

Część II: Zaświadczenie

Ta część musi zostać wypełniona przez urzędnika wystawiającego świadectwo, upoważnionego przez właściwy organ państwa trzeciego do podpisania świadectwa urzędowego, jak przewidziano w art. 88 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625.

Rubryka II.

Informacje dotyczące zdrowia: proszę wypełnić tę część zgodnie ze szczególnymi wymogami zdrowotnymi Unii Europejskiej dotyczącymi charakteru produktów, jak określono w umowach o równoważności zawartych z niektórymi państwami trzecimi lub w innych przepisach Unii Europejskiej, np. przepisach dotyczących certyfikacji.

Jeżeli świadectwo urzędowe nie jest przedkładane w IMSOC, oświadczenia, które nie są potrzebne, muszą zostać wykreślone, parafowane i opatrzone pieczęcią przez urzędnika certyfikującego lub całkowicie usunięte ze świadectwa.

Jeżeli świadectwo urzędowe jest przedkładane w IMSOC, oświadczenia, które nie są potrzebne, muszą zostać wykreślone lub całkowicie usunięte ze świadectwa.

Rubryka II.a.

Nr referencyjny świadectwa: ten sam kod referencyjny co w rubryce I.2.

Rubryka II.b.

Nr referencyjny IMSOC: ten sam kod referencyjny co w rubryce I.2.a. Obowiązkowy tylko w przypadku świadectw urzędowych wydanych w IMSOC.

Urzędnik certyfikujący:

Urzędnik właściwego organu państwa trzeciego, upoważniony do podpisywania świadectw urzędowych wydawanych przez takie organy: imię i nazwisko wielkimi literami, kwalifikacje i tytuł, w stosownych przypadkach numer identyfikacyjny i oryginalna pieczęć właściwego organu oraz data podpisania.


(1)  Wykaz nazw państw i przypisanych im kodów znajduje się pod adresem: http://www.iso.org/iso/country_codes/iso-3166-1_decoding_table.htm.

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U. L 3 z 5.1.2005, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

(4)  Najnowsza wersja: zmiana 9. załączników V i VI opublikowana pod adresem: http://www.unece.org/tradewelcome/un-centre-for-trade-facilitation-and-e-business-uncefact/outputs/cefactrecommendationsrec-index/list-of-trade-facilitation-recommendations-n-21-to-24.ahtml.


Top